Duyumsananlar

Bir masalın sonunda ölüme aşkını anlatan kadın şöyle dedi:

Benimle konuşurken ki sesinde güveni duydum, ellerinde sahiplenmeyi tattım, bana sarıldığın zaman kollarında şefkati hissettim, kalp atışlarında heyecanını fark ettim, gülümseyerek alnıma yaklaşıp bir öpücük bırakan dudaklarından sevgiyi aldım, her daim içimi titreten bakışlarının sahibi gözlerinde huzuru buldum ve hiç beklemediğim bir sabah Onu kaybettim. Şu zamana kadar hep onu düşündüm, düşledim. Senden ümidimi kesmiş, hayatın sonsuzluğuna ağlarken sen geldin. Hoş geldin.

Hiç yorum yok: